Emre Aydın - Sen ve Ben

tanımadığım kişiler var hep
aynadaki yüzümde
hiç bilmedim ki istediğimi..
ne seni ne de kendimi

bişeyim yok..
geçer dedim ama geçmedi..

bilmiyorum bilemiyorum
artık hiç birşeyi....
bize dair söylenecek tek şey belli gibi..
sen ve ben ikimiz..
kabul et en dipteyiz...

tanımadığım kişiler var hep
aynadaki yüzümde
hiç bilmedimki istediğimi...
ne seni ne de kendimi..

bişeyim yok..
geçer dedim ama geçmedi.

bilmiyorum bilemiyorum
artık hiç bir şeyi
bize dair söylenek tek şey belli gibi
sen ve ben ikimiz
kabul et en dipteyiz..

sen ve ben ikimiz
kabul et en dipteyiz...

Emre Aydın - Ve Gülümse Şimdi (Bebeğim)

Ve gülümse şimdi (Bebeğim)

Sakın ağlama , tanıdık yalnızlık , evvel Allah tanıştık evvelden
Kokunu bırakma, çok sevdim kokunu , bilemezsin götür kokunu

Çocuktun hep sen , elinde balonla ... Engel miydim ben ? İğne miydim ?
Bir bakmışım ki ben , elmalar düşmüş , tükenmişiz , kepenkler inmiş ...bebegım...


Ve uğraşmak anlamsız
Yüzündeki yabancı
Her geçen saniye bana daha yabancı .
Ve böyle olmasın bildiğim gibi kalsan
Her geçen saniye daha da zorlaşmasın
Gülümse şimdi gülümse şimdi gülümse şimdi ve gülümse şimdi ...bebegım...bebegım...
Haklıydın hep sen , acılar bedava , mecburduk hep uzaktan bakmaya
Çok yorgunum ben , eski bir saat gibi ... hırpalandım Istanbul gibi ..

Bebeğim ...

Oyunun en güzel yerinde zil çalınca üzülürdük ya ... öyleyim .

Emre Aydın - Sensiz İstanbul'a Düşmanım

Kelimelerden alacaklı bir sağır gibi
İçimi döktüm bugün, yokluğunla konuştum
Tutsak gibi, enkaz gibi, kendim gibi
İçimden çıktım bugün, içimle kavuştum

Yüzünü ilk kez gören bir çoçuk gibi
Gördüm kendimi gördüm
Kırıldı ayna paramparça
Paramparça ne varsa kadınım
Yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın
Ne olur, gel, gel, gel, gel
Ben sensiz istanbul'a düşmanım.

Kestiğim ümitlerden yelkenler yaptım ama
Yokluğunda ne gidebildim ne de kaldım
Gerçek miydi tutunmaya çalıştıklarım
Hediye süsü verilmiş ayrılıklarım

Kaybetmenin tiryakisi bir çoçuk gibi
Sustum, kendime kızdım
Kırıldı ayna paramparça
Paramparça ne varsa kadınım
Yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın
Ne olur, gel, gel, gel,gel
Ben sensiz istanbul'a düşmanım

Emre Aydın - Senede Bir Gün

Gönlümde açmadan solan bir gülsün
Her zaman gamlıyım her zaman üzgün
Beklerim yolunu aylar boyunca
Yeter ki gel bana senede bir gün
Ağarsa saçlarım
Solsa yanağım
Adını anmaktan yansa dudağım
Bu aşka canımı adayacağım
Yeter ki gel bana senede bir gün